Ξεκίνησα αυτό άρθρο χωρίς να ξέρω τι θα γράψω... απλά ότι θα είχε σχέση με τα γενέθλιά μου και την χρονιά που πέρασε ...αλλά θυμήθηκα την εποχή που δεν μου άρεσαν καθόλου τα γενέθλια ......!!!!
Όταν ήμουν γύρω στα 27.... μου ευχόντουσαν χρόνια πολλά φίλοι, γνωστοί, συγγενείς ....και εγώ σφιγγόμουν, πολλές φορές δάκρυζα ....ένιωθα πολύ περιέργα..... !!! Οι φίλες μου με παρακαλούσαν να βγούμε μια βόλτα να πιούμε ένα ποτό για το καλό και εγώ δεν ήθελα... δεν έβρισκα νόημα στο να γιορτάσω.... να γιορτάσω τί? ότι μεγαλώνω? Ένιωθα τα 30 να πλησιάζουν και μετά? Θα τσέκαρα άλλο κουτάκι πλέον, καθώς περνούσα σε μια διαφορετική ηλικιακή κατηγορία....30 + !!!! Ποιά όμως ?? Μεγαλώσαμε ακούγωντας ότι νέος είσαι μέχρι τα 30..... και στα 50 γίνεσαι μεσήλικας..... από 30-50 όμως τι είσαι ????
Έως τα 30 σαν νέος, μπορείς να είσαι αυθόρμητος, τολμηρός, διαφορετικός, αστείος, όλοι γύρω σου, δείχνουν κατανόηση και έχουν την διάθεση να αποδώσουν κάθε "υπερβολική" σου συμπεριφορά στο νεανική σου φύση.
Μετά τα 30 όμως αρχίζουν σιγά σιγά.... οι απαιτήσεις και οι επικρίσεις..... Στα 30 πρέπει να έχεις μια σοβαρή δουλειά, μια σχέση που οδεύει προς τον γάμο και την απόκτηση παιδιού, να ντυνεσαι και να συμπεριφέρεσαι πιο συνετά, να....να.....!!!
Η ζωή μας όμως δεν είναι κουτάκια, ταμπέλες και στερεότυπα...... Ευτυχώς το κατάλαβα γρήγορα και μπόρεσα να απογκιστρωθώ από όλο αυτό το κοινωνικό φορτίο .... Η ζωή είναι μικρή και είναι μια φορά......χιλιοειπωμένο μεν....πολύ βασικό δε..... είναι μια καθημερινή πάλη..... με πολλές όμορφες και χαρούμενες στιγμές....αν χάσουμε τον αυθορμητισμό μας..... την τόλμη μας.....την αστεία πλευρά του χαρακτήρα μας.....και βέβαια τον διαφορετικό τρόπο σκέψης μας....θα γίνουμε τι?
Με αυτήν την πολύ απλή σκέψη .....αγάπησα και εκτίμησα περισσότερο τον εαυτό μου και τους γύρω μου.....και συνειδητοποίησα πόσο σπουδαία και σημαντική είναι η ημέρα των γενεθλίων μας. Είναι μοναδική... χαρούμενη και γιορτινή, γιατί είναι η μέρα που ήρθαμε στην ζωή, που μας δώθηκε αυτό το Θείο δώρο... που πήραμε την πρώτη ανάσα... πόσο ευγνώμων πρέπει να είμαστε γι αυτό..... !!!!!
Σήμερα γιορτάζω τα γενέθλιά μου...... 22 Οκτωβρίου του 1981, 21:00 το βράδυ .... γεννήθηκα με καισαρική τομή διότι δεν κατέβαινα με τίποτααααα.....36 ώρες με περίμεναν...... η μητέρα μου είχε απογοητευτεί, όλες γύρω τις γεννούσαν και αυτή εκεί να περιμένει και να πονάει!!!!
Γίνομαι 35 λοιπόν .... στα μισά της δεκαετίας των 30 .... μια δεκαετία που αποδείχτηκε πολύ όμορφη ....δημιουργική....με περισσότερη γνώση, δύναμη, όρεξη και διάθεση.... !!!!!
Εύχομαι σε όλους μας να ζούμε την ζωή που θέλουμε με υγεία και χαμόγελο, να κυνηγάμε τα όνειρα και τους στόχους μας, να ευτυχούμε και να ευθυμούμε καθημερινά μαζί με τους αγάπημένους μας ανθρώπους!!!
Μπορείτε να με ακολουθήσετε και στα social media:
facebook instagram twitter pinterest
snapchat:antwnialoves
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου